ผมเลือกที่นี่เพราะเกลียดป่าไม้
แม้มาเรียนป่าไม้ตอนอยู่มหาวิทยาลัยก็รู้สึกว่าไม่ชอบป่าไม้
เรื่องที่ว่าป่าไม้มันโกง พวกป่าไม้มันร่ำรวยมาจากการโกงป่า
ผมรู้กำพืดพวกนี้ดี เพราะสมัยนั้นพ่อผมเป็นปลัดจังหวัด
ผมไม่อยากไปยุ่งไม่อยากไปโกงกับมัน
ที่ห้วยขาแข้งกับที่ทุ่งใหญ่ ตอนนี้สภาพสมบูรณ์ขนาดไหน
ห้วยขาแข้งเป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าแห่งหนึ่งที่ไม่มีชาวบ้านชาวไทยเข้ามา ทุ่งใหญ่ฯ ยังมีพวกกะเหรี่ยง พวกม้ง ที่ยังอาศัยอยู่ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า เขามีแผนอพยพพวกม้งออกไปก่อน เพราะพวกม้งไม่เคยรักษาป่าเลย กระเหรี่ยงยังมีวัฒนธรรมในการรักษาป่า… เท่าที่ผมทราบตอนนี้พวกม้งสิ้นปีที่แล้วเหลือ 2 หมู่บ้าน ช่วงนี้คิดว่าคงจะออกไปหมดแล้วมั้ง
การร่วมกันระหว่างห้วยขาแข้งกับที่ทุ่งใหญ่ฯ จะเริ่มในด้านไหนก่อนคะ
คือ ตอนนี้มันมีแผนแม่บทอยู่แล้ว ทำเสร็จแล้วด้วย ทางคณะวนศาสตร์เป็นคนทำแผนแม่บท คือ แผนการจัดการปลูกป่าเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวร และก็แผนแม่บทของเขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง แผน 2 แผนนี้แยกกัน แต่ในแง่การปฏิบัติเราได้ตกลงกัน หมายถึงว่าทางเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องของกองอนุรักษ์พันธุ์สัตว์ป่าตกลงกัน ว่า ห้วยขาแข้งจะพิจารณาเป็นป่าผืนเดียว เพราะว่าป่าอนุรักษ์เป็นผืนต่อเนื่อง ยิ่งเป็นผืนใหญ่มากขึ้น โอกาสที่จะรักษาพันธุ์ยืนของสัตว์ป่าพวกช้างสามารถทำได้ แต่ถ้าผืนป่าเล็กๆ สัตว์ใหญ่ๆ ที่ใช้พื้นที่หากินมาก และยิ่งถ้ามีประชากรมากๆ เราต้องการรักษาพันธุ์ดีๆ ไว้ การที่มันจะอยู่ในป่าผืนใหญ่ถึงจะอยู่ได้ ถ้าผืนเล็กโอกาสที่มันจะผสมกันเองในกลุ่มเครือเดียวกันมีมาก ทำให้ลักษณะพันธุ์ด้อย อันนี้ผลทางด้านกรรมพันธุ์ เพราะฉะนั้นเราเลยคิดว่าจะรวมเอาแผนในทางปฏิบัตินั้น เพราะแผนเขียนมาแล้วแยกกัน อันนี้ผมได้คุยกับหัวหน้าเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าที่ทุ่งใหญ่ฯ ซึ่งเป็นเพื่อนกันคือคุณวีรวัธน์ ว่าเราจะไปด้วยกัน ดูแนวว่าตรงนี้ต้องขุดบ่อน้ำ ตรงนี้ต้องสร้างหน่วย ตรงนี้จะต้องตัดทางเชื่อมกันเพื่อลาดตระเวน
เริ่มไปบ้างแล้วหรือยัง
ยังเลยครับ เพราะปีนี้เป็นปีแรกที่ได้รับงบประมาณเพื่อจะไปทำ
ได้งบเท่าไหร่คะ
ยังไม่ทราบ แต่คิดว่ารัฐบาลคงจะเห็นความสำคัญของการทำงาน 3 หน่วย เพราะเราไม่เคยมีแผนแม่บทมาก่อน ก่อนการจัดการต้องตามตัวหัวหน้าหน่วย ถ้าหัวหน้าใหญ่จะรักษาก็รักษา หัวหน้าใหญ่จะขุดบ่อน้ำให้สัตว์ก็ขุด หัวหน้าไม่ขุดบ่อน้ำก็เขียนรายงานว่าขุดแล้ว 30 บ่อ บางทีก็ไม่มีบ่อน้ำ อะไรทำนองนี้ เพราะฉะนั้นต่อไปนี้จะต้องเดินตามแนวที่ควรจะเดินว่าคุณจะต้องตั้งหน่วยขึ้นมา และหน่วยควรจะรับผิดชอบพื้นที่เท่าไหร่ คนที่จะต้องใช้ ค่าจ้างที่จะได้มาสำหรับจ้างคน จะต้องมียานพาหนะอะไรบ้าง จะต้องมีอาวุธอะไร เพราะตอนนี้พูดง่ายๆ ว่ามันเหมือนคนครึ่งคน พื้นที่อนุรักษ์พวกนี้ได้รับงบประมาณมาน้อยมาก เจ้าหน้าที่ก็มีอยู่เพียงครึ่งหนึ่งของที่ควรจะได้ อย่างตอนนี้ตามหน่วยต่างๆ ของห้วยขาแข้งโดยเฉลี่ยแล้วมีคนงานอยู่ 9 พิทักษ์ป่า… หมายถึง คนงานที่ถูกบรรจุ ได้รับการบรรจุเป็นลูกจ้างประจำ 2 และก็มีหัวหน้าที่เป็นพนักงาน 1 คน รวมแล้วก็แค่ 12 คน
การลักลอบยิงสัตว์ในห้วยขาแข้งขณะนี้มีมากน้อยแค่ไหน
ผมพูดได้เลยมันมีการยิงกันทุกวัน ไปตามนี่บางทีก็เจอแต่กองไฟ เจอซากที่มันชำแหละไว้เรียบร้อยแล้ว ก็ต้องตามจับมัน ผมคิดว่าผมจับมันได้ครึ่งหนึ่งเนี่ย ผมว่ามันเข้ามาไม่น้อยกว่า 10 ครั้ง อัตราเสี่ยงมันมีเยอะ สูง เสี่ยงเพราะอะไร กฎหมายในการที่จะลงโทษ บางทีมีค่าประกัน โทษจองจำ รอการลงอาญา คือไม่ติดคุก นอกจากว่าจะถูกจับครั้งที่ 2 และก็ถูกปรับ บางทีกฎหมายก็ระบุว่าถ้าล่าสัตว์ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าจะต้องถูกปรับไม่ เกิน 10,000 บาท หรือจำคุกไม่เกิน 5 ปี…สมมตินะ ศาลตัดสินบอกว่าไม่มีเงินค่าประกันตัวปรับมันแค่ 500 ปรับ 1,000 บาทก็ไม่ได้… มันมีประโยชน์อะไร กว่าเราจะจับมันได้ เราต้องไปอดหลับอดนอนแบกข้าวสารไปกินในป่า ต้องไปตามแกะรอยมัน มันมีโอกาสเยอะกว่าเราอีก มันหนีเราแต่เราต้องตามจับมัน และบางทีลูกน้อง… คืออย่างเมษายนปีที่แล้ว ลูกน้องถูกยิงตาย 2 คน กำลังไล่กวดมัน มันออกจากแคมป์ มันรู้ว่าเราจะตามจับมัน วิ่งขึ้นห้วยไป พวกเราก็ตะเกียกตะกายขึ้นลำห้วยตาม ลงมาตายไป 2 คน ก็คิดดู ไม่มีใครเห็น คนที่มีส่วนเกี่ยวข้องผมอยากให้เข้าไปเห็น ไปรู้ ถ้าจะแก้ปัญหารถเมล์ในประเทศไทย คุณไปนั่งรถเมล์ดูเลย ถ้าคุณจะรักษาป่าต้องรู้ว่าพวกในป่าเขาลำบากอย่างไร เข้าไปในป่าเลย ไปเดินป่ากับผม ไปจับผู้ต้องหากับพวกผม จะรู้สึกว่ามันยากลำบากแค่ไหน… น่าเห็นใจว่าการรักษาทรัพยากรพวกนี้ไม่ใช่ พูดๆ แล้วทำได้ มันพร้อมที่จะล่า 10 ครั้ง กว่าจะจับได้โดยปรับ 500 แล้วคุกก็ไม่ติด เป็นผมๆ ก็เอา ถ้าผมเคยเป็นพรานนะ เพราะถ้ามันหนักหนายิงปืนไล่มันก็ได้ เจ้าหน้าที่ยิงก่อนก็ไม่ได้ถือว่าเกินกว่าเหตุ ไอ้ผู้ต้องหามันเห็นหน้าเรามันยิงใส่เราแล้วเราก็ตาย เรามีค่าเหรอ ตายไปอย่างดีก็เอาชื่อมาติดที่อนุสาวรีย์หน้ากรมป่าไม้
คุณสืบต้องเข้าป่าทุกวันหรือเปล่าคะ
อย่างน้อยขอผมเข้า 15 วันต่อเดือน ผลัดเปลี่ยนกันไป ก็คิดดูแล้วกันที่ผมบอกน่ะ หน่วยหนึ่งคนหนึ่งดูแลพื้นที่ 50 ตารางกิโลเมตร ใครไปอยู่เอาคนทั้งหมดมาเฉลี่ยพื้นที่ที่ตัดรักษา เดินไปซิ เดินวันหนึ่งแทบตาย วันหนึ่ง 15 กิโล จะไปรักษาได้อย่างไร
ที่คนมันน้อยนี่คือสาเหตุหนึ่งใช่ไหมที่ทำให้จับคนล่าได้น้อย
ก็ใช่ แต่มันล่าทุกวัน ไปดูซิ เผลอๆ ยิงตายไปแล้วเหลือแต่ขากระดูกสัตว์ที่มันกองไว้ให้ดูเล่น ออกไปทีไรเจอร่องรอย ไม่ได้เจอตัว
มีสัตว์ประเภทไหนที่ใกล้สูญพันธุ์ในเขตนั้น
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมไม่ต่ำกว่า 21 ชนิด ซึ่งมีมากที่สุดในประเทศไทย เป็นเขตที่มีพื้นที่อนุรักษ์ที่มีจำนวนชนิดต่างๆ มากที่สุด
งบที่รัฐให้มาดำเนินการ ต่อไร่นี่น้อยด้วยใช่ไหม
ครับ ไม่ถึงบาทไปรักษาป่า 1 ไร่ ให้พวกผมไปกินเกลือ ผลงานผมได้ไม่ถึงบาท แต่พอป่าสงวนหมดสภาพก็ให้เงินไปปลูก ง่ายกว่า สะดวกกว่า พวกผมรักษาไม่อยู่ โดนทำโทษ โดนสอบสวน โดนเล่นงานทุกสิ่งทุกอย่าง (งบประมาณเพื่อการดูแลรักษาเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าที่ห้วยขาแข้งได้รับนั้น เฉลี่ยต่อไร่ไม่ถึงบาท แต่หากป่าสงวนแห่งชาติถูกบุกรุกทำลายจนเสื่อมสภาพแล้ว รัฐต้องหางบประมาณไปให้สำหรับปลูกต้นไม้ที่ไม่ใช่เป็นป่า เป็นเงินถึงไร่ละ 1,000 บาท)
ที่ไม่ถึงบาทนี่เป็นมาตั้งนานแล้วหรือ
นานแล้ว มาช่วงหลังนี้ถึงได้ 80 สตางค์ เมื่อก่อนนี้ได้ 50 สตางค์ เดี๋ยวนี้งบห้วยขาแข้ง พื้นที่ 2,575 ตารางกิโลเมตร ได้ปีละ 2 ล้าน ทุ่งใหญ่ 3,200 ตารางกิโลเมตรเอาไปล้านหนึ่ง รวมแล้วพื้นที่ 5,775 ตารางกิโลเมตร ได้งบปีละ 3 ล้านบาท เฉลี่ยไร่ละ 83 สตางค์ จะให้ผมไปรักษาอะไร (คุณสืบลากเสียงอย่างคนเพลียแรง) มาเคี่ยวเข็ญให้ผมรักษาป่า ต้องมาคอยบอกคนว่ารักษาป่าจะรักษายังไง ป่าคืออะไร สัตว์ป่าคืออะไร เงินก็ได้น้อยนะแถมต้องมาชี้แจงอีกว่ารักษาอย่างไร คนที่เรียนวนศาสตร์มากี่ร้อยรุ่นก็เรียนมาเหมือนผม มีความรู้เหมือนผม เหมือนเจ้าหน้าที่ที่รักษาป่า กองอนุรักษ์สัตว์ป่าเหมือนกัน ทุกคนจบจากวนศาสตร์ อาจารย์สอนคนเดียวกันด้วย ถ้าอาจารย์ยังไม่ตายซะก่อนก็เรียนมาอย่างเดียวกัน จากโรงเรียนเดียวกัน อย่างพวกอนุรักษ์ดีแต่เก็บเอาไว้ โดนด่าอีก เก็บไว้ไม่ให้ใครล่าไม่ได้ดิบได้ดีอะไร กับการรักษาป่ามันเป็นความรู้สึกเท่านั้นเองที่อยากจะรักษา เงินเดือนก็ไม่ได้เพิ่มขึ้น ตำแหน่งก็ไม่ได้ดิบได้ดีอะไร ถูกให้ไปรักษาป่า 83 สตางค์ นี่ถ้าไม่รักจริงไม่รักษาหรอก ลาออกไปทำอย่างอื่นสบายดี ยิ่งผมอยากเรียนสถาปัตย์มาก… โดยส่วนตัวนะ แต่สอบไม่ได้เอง สอบได้ผมอาจไปออกแบบดีไซน์อะไรที่มันช่วยรักษาป่าแทนที่ต้องมาถือปืนไปจับคน ล่าสัตว์
คุณสืบเริ่มรักในงานนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
ตั้งแต่เริ่มเข้ากรมป่าไม้
ไม่ใช่สมัยเริ่มเรียนวนศาสตร์หรือคะ
ไม่ใช่สมัยเรียน เพราะตอนแรกผมไม่ได้อยากเรียนวนศาสตร์ ผมไม่อยากเป็นป่าไม้ เพราะผมไม่ชอบป่าไม้ด้วย แต่ผมเลือกไปอย่างนั้นเอง ผมเลือกป่าไม้อันดับ 5 พอผมติด ผมบอกแม่ ผมไปเรียนดีกว่านะ อายุมันก็มากแล้ว รอปีหน้าก็ไม่รู้จะสอบสถาปัตย์ได้รึเปล่า ถ้าปีหน้าเกิดสอบไม่ได้อีกก็คงจะแย่ ก็ต้องเกาะแม่กินไปเรื่อยๆ ก็เลยไปเรียน เรียนมาก็ตกงาน 2 ปี ตอนนั้นกรมป่าไม้ไม่มีอัตราว่างก็เลยชวนกันกับเพื่อนไปทำการเคหะ การเคหะจะให้ผมเอาต้นไม้ไปปลูกที่บ้าน ผมก็เอ๊ะ! เรื่องอะไร งานหลวงนะ ไม่ใช่งานราษฎร์นะ ลาออกเลย
งานที่คุณสืบทำที่การเคหะแห่งชาตินั้น คือเป็นเจ้าหน้าที่ประจำฝ่ายสวนสาธารณะ มีหน้าที่ปลูกต้นไม้ตามบ้านจัดสรร หลังออกจากงานที่นั่นเขาตัดสินใจเรียนต่อปริญญาโท ด้านวนศาสตร์วิทยา คณะวนศาสตร์ ม.เกษตรศาสตร์ ด้วยเหตุผลที่ว่า “ไหนๆ ก็เอาขาเข้าไปแหย่ในป่าไม้แล้ว” เรียนได้เพียงปีเดียว พอปีต่อมาเขาก็ได้งานเป็นเจ้าหน้าที่ประจำ ตำแหน่งรองหัวหน้างาน ที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเขาเขียว จ.ชลบุรี โดยใช้เวลาส่วนหนึ่งสำหรับการทำปริญญาโทให้จบด้วย
ผมเลือกที่นี่เพราะเกลียดป่าไม้ แม้มาเรียนป่าไม้ตอนอยู่มหาวิทยาลัยก็รู้สึกว่าไม่ชอบป่าไม้เรื่องที่ว่า ป่าไม้มันโกง พวกป่าไม้มันร่ำรวยมาจากการโกงป่า ผมรู้กำพืดพวกนี้ดี เพราะสมัยนั้นพ่อผมเป็นปลัดจังหวัด ผมไม่อยากไปยุ่งไม่อยากไปโกงกับมัน ถ้าผมไม่โกงกับมันผมก็อยู่ไม่ได้ เพราะผมไปขัดขา ผมเลยเลือกมาอยู่กองนี้ แล้วผมคิดว่าผมไม่คิดจะหาผลประโยชน์อะไร ผมไม่มีเงินผมใช้เงินผม เงินเดือนผม ฝากในธนาคารเท่าที่เก็บมาก็ 3-4 หมื่นบาท บังเอิญช่วงหลังๆ นี้รถเสียบ้างผมก็ซ่อมรถ รับงานที่ห้วยขาแข้งก็ต้องควักกระเป๋าบ้างเพราะงบประมาณมันไม่ทันกัน เงินผมหมดก็ไปยืมแม่มา แม่ก็ไม่ถามว่าทำไมต้องยืมเงิน แกก็มีเงินเดือน แต่แม่ก็เปรยๆ ว่าที่เขาทำงานก็เห็นเขาร่ำรวย ผมบอกถ้าแม่หวังหยั่งงั้นผมคงไม่ได้เป็นผม อยากได้ชื่อว่าเป็นคนมีเกียรติมากกว่าเป็นคนที่มีเงิน สิ่งที่แม่หวัง…
ผมคิดว่าผมเป็นลูกจนๆ ที่มีเกียรติดีกว่า ผมอาจจะไม่มีเงิน แต่ผมพูดอะไรที่ไหนก็ได้ ผมไม่กลัวใคร ผมไม่ได้โกงกินใครและผมก็ไม่โกงของผมด้วย เพราะในปัจจุบันนี้มีคนโกงเยอะ ที่ใครทำอะไรไม่ได้แม้จะมีกฎหมาย มีระเบียบวินัยต่างๆ แต่ทำอะไรไม่ได้ ผมเห็นคนโกงร่ำรวยในสังคม ใครทำอะไรมันได้บ้าง พอเอาเข้าจริงมันไปลงแพะรับบาปตัวเล็กๆ ทุกที สักวันหนึ่งคนต้องเกลียดขี้หน้าผม เขาอาจหาเรื่องผม อาจถูกไล่ออกจากกรมป่าไม้ก็ได้
การเป็นรองหัวหน้าที่ทำงานสารพัดด้านของอุทยานแห่งชาติเขาเขียว ทำให้เขาได้รู้จักกับการรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ต้องออกลาดตระเวน ต้องปลูกบำรุงป่า ป่าที่เขาบอกว่าเป็นการปลูกป่าแท้ๆ คือ ปลูกประดู่ ต้นตะเคียน มะค่า ไม่ใช่ปลูกต้นยูคาลิปตัสที่ “นกจะทำรังก็ไม่ทำ หมาสักตัวยังไม่อยากเดินไปหลบแดด ร้อนจะตาย ดินไปขุดดูได้เลย ไส้เดือนยังไม่มีเลย”
ช่วงทำเขาเขียวใช่ไหมที่เริ่มมีความรู้สึก
เริ่มมีความรู้สึกนิดๆ แล้วว่าหยุดการทำลายไม่ได้ พอเราเข้าไปทำแล้ว แล้วผมทำงานหนัก ถ้าผมทำอะไรสักอย่าง ผมทำเต็มกำลัง ผมเล่นกอล์ฟ… ผมจะทำอะไรบ้าๆ ผมตีกอล์ฟตั้งแต่พระอาทิตย์ขึ้นจนพระอาทิตย์ตก ถ้าเป็นวันหยุดผมเล่นจนบางคนบอกว่าผมบ้า แล้วผมทำงานผมก็ทำแบบนี้ ลูกน้องผมทำงานสนุกมากที่เขาเขียว มีรถคันหนึ่งเวลาผมทำอะไรผมบอกข้างหน้า ผมมีหน้าที่ลุยอย่างเดียว มึงจะใหญ่มาแค่ไหน บอกจับผมก็จับ
ทำงานที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเขาเขียวได้ระยะหนึ่ง คุณสืบก็ได้ทุนโคลัมโบไปเรียนปริญญาโทด้านอนุรักษ์วิทยา ที่มหาวิทยาลัยลอนดอน ในประเทศอังกฤษ จบภายใน 1 ปี หลังกลับมาแม้จะรู้ว่าตำแหน่งหัวหน้าเขตที่เขาเขียวรอท่าอยู่ แต่เพราะ “เริ่มเบื่อ เป็นคนต้องไปไล่จับคนที่ผมไม่สามารถให้ความยุติธรรมกับคนที่ผมจับได้ บางคนผมจับไม่ได้มันใหญ่เกินไป ใหญ่ถึงขนาดที่ผมจับแล้วอยู่ไม่ได้ ผมไม่อยากทำ” เขาจึงย้ายตัวเองมาประจำกองอนุรักษ์สัตว์ป่า แต่ตำแหน่งยังอยู่ที่เขาเขียว ด้วยระบบราชการที่เขาบอกว่า “มันมีอะไรบ้าๆ” ตอนนี้แม้ว่าเขาจะทำหน้าที่เป็นหัวหน้าเขตที่ห้วยขาแข้ง แต่ตำแหน่งที่เป็นอยู่คือ ข้าราชการ ซี 6 ประจำกองฯ
ระยะก่อนหน้าที่จะมาเป็นหัวหน้าเขตที่ห้วยขาแข้งนั้น คุณสืบได้รับมอบหมายงานอพยพช่วยเหลือสัตว์ป่าที่เขื่อนเชี่ยวหลาน จ.สุราษฎร์ธานี ซึ่งเพิ่งเป็นโครงการแรกของกองฯ ที่มีการช่วยสัตว์ป่าที่ได้รับภัยจากน้ำท่วม
ที่ต้องไปทำนะเพราะไอ้คนที่ไม่ทำคนแรกมันไม่ได้ทำงาน มันใช้งบประมาณที่ได้มาล้านห้า มันใช้ไป 7 แสนบาท แล้วเรื่องมันปูดในที่ประชุมกรมป่าไม้ว่าไอ้ชะนีมงกุฎที่อ้างว่าช่วยเหลือไป 8 ตัวนี่ มันไม่มีหรอกที่สุราษฎร์ มันมีอยู่ที่ตะวันออกแถวจันทบุรีโน่น นี่เอาเงินงบประมาณไปใช้ 7 แสนมายกเมฆเขียนรายงานมา ผมลงไปทำเงินเหลือแค่ 8 แสน ไม่มีอุปกรณ์ใดๆ ทั้งสิ้น เรือก็ไม่มี ทำงานในอ่างเก็บน้ำที่จะต้องไปช่วยเหลือสัตว์ที่จะถูกน้ำท่วมตาย ไม่มีเรือ เอาเงินไป บอกไปจ้างเรือชาวบ้าน จ้างเข้าไป ไม่รู้ชาวบ้านที่ไหน เรือไม่มี ตาข่ายสักอันก็ไม่มี อุปกรณ์ในการจับสัตว์ก็ไม่มี ผมไปผมสั่งต่อเรือภายใน 2 เดือน ราคา 6 หมื่น สองลำ…
ผมจำอยู่ในใจจนทุกวันนี้ว่าไอ้คนที่มันเลวๆ นี่มันควรจะถูกลงโทษ ไม่ใช่ปล่อยให้มันลอยนวลอยู่ โกงแล้วได้เงินแล้วยังไม่ถูกลงโทษอีก ทำผิดมันต้องถูกลงโทษก่อน ไม่ใช่ย้ายอย่างเดียวหรือเอาออกไปทำงานอื่น มันก็ยังอยู่ในกรมป่าไม้ ทำความผิดก็น่าจะย้ายมันกลับมากรมป่าไม้ไม่ต้องให้งานมันทำ แล้วหลวงก็มาเลี้ยงไอ้พวกนี้ พวกง่อยเปลี้ยเสียขา รัฐบาลต้องเลี้ยงเยอะไปใช่มั้ย
อย่างลูกน้องเก่าที่เคยทำงานกับคนที่โกงไปนั้น ยังให้เขาทำอยู่หรือเปล่า
ผมไม่เอา ไม่ใช้ เพราะว่ามันมีเรื่องจับไม้ที่เชี่ยวหลานด้วย ถ้าผมไม่จับไม้ก็ยังทำกันต่อไปไม่มีกำหนด เพราะในแผนที่เขียนไว้ชัดนะ ในแผนที่จะสร้างเขื่อนเชี่ยวหลาน เขียนไว้ไปเปิดดูได้ การทำไม้และการแผ้วถางป่าเพื่อจะไม่ให้น้ำเน่า จะต้องทำให้เสร็จสิ้นก่อนการเก็บกักน้ำ มันเก็บกักน้ำวันที่ 3 เมษายน 2529 ตั้งแต่วันนั้นการทำไม้ต้องหยุดแล้ว เสร็จไม่เสร็จไม่รู้ ถ้าน้ำมันจะเน่าก็ต้องเน่า เพราะคุณเขียนไว้อย่างนั้นนี่ ถ้าคุณทำไม่ได้ก็ชะลอเวลาเก็บน้ำออกไปสิ ก็ไม้ยังทำไม่เสร็จ ป่าก็ยังไม่เผา น้ำมันก็เน่าสิ ก็เน่าอยู่จนทุกวันนี้ เพราะมันไม่ได้ทำอะไรตามที่กำหนดเอาไว้ เขียนกฎหมายเอาไว้แล้วทำไมล่ะ ทำไมไม้ออกมา อนุญาตไปจนถึงปี’32 พอใกล้จะถึงปี’32 อ้าว ยังมีไม้เหลืออยู่ขอทำต่อไปอีก อย่างนี้จะทำไปอีกกี่ชาติ ผมไปเห็นไม้เข้า ตัดเข้าไปในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า นี่ผมเพิ่งให้ปากคำคณะกรรมการไปเมื่อ 2 วันที่แล้ว บอกว่าที่ผมเห็นนี่มันเป็นอย่างไร ต้นใหญ่ขนาดนี้ทำไมไม่มีตรา มันต้องมีตราใช่เปล่า แต่นี่มันไม่มีเพราะมันอยู่ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า และมันเหนือเขตที่น้ำจะท่วมสูงสุดไป ผมก็เลยจับไม้ชุดนั้นแล้วผมรายงานกรมป่าไม้ เนื่องจากมีการทำไม้ไม่ถูกต้องล้ำเข้าไปในเขต กรมป่าไม้เลยไม่ต่อสัญญา ถ้าไม่จับไม้รายนั้นก็ไม่รู้จะมีอะไรบ้าง เพราะในที่ประชุมยังเคยพูดกันว่า ในเมื่อบริษัทไม่เคยถูกกล่าวหาว่าทำผิด หรือมีหลักฐานว่าคนงานของบริษัทไปตัดไม้ที่ไม่ถูกต้อง เพราะฉะนั้นจึงควรให้ทำไม้ต่อไป นี่! มันเลยจำเป็นต้องทำ แต่ไม่อยากจะทำหรอก เพราะรู้ว่าทำไปก็ไปกระทบ แต่ถ้าไม่ทำป่ามันก็พัง
อ่านต่อ ตะโกนก้องสู่คนทั่วประเทศ part 3
นิตยสารอิมเมจ vol.3 no.3 เดือนมีนาคม 2533
