สาส์นสืบ – ปฐมฤกษ์

วารสารสาส์นสืบ ฉบับ ปฐมฤกษ์ ประจำเดือน ตุลาคม – ธันวาคม 2537 จัดทำขึ้นเพื่อเป็นสื่อกลางระหว่างมูลนิธิสืบนาคะเสถียร และอาสาสมัครของมูลนิธิ รวมทั้งประชาชนโดยทั่วไป เพื่อได้รับทราบความเคลื่อนไหวของแวดวงอนุรักษ์ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม วิชาการ ข้อคิดเห็น ตลอดทั้งเป็นสื่อกลาง ทำความเข้าใจในปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมต่างๆ

จดหมายจากประธานมูลนิธิฯ

สวัสดีค่ะ ท่านอาสาสมัครและผู้สนใจในการอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมทุกท่าน ดีใจมากที่ได้มีเวทีติดต่อกับอาสาสมัครของมูลนิธิ ตลอดจนท่านที่สนใจในเรื่องการอนุรักษ์ธรรมชาติ หลังจากที่รอกันมานานนับปี ขอให้ถือว่า “สาส์นสืบ” นี้เป็นเสมือนเวทีกลางที่หากท่านใดมีเรื่องที่จะสื่อถึงมูลนิธิสืบฯ ตลอดจนท่านผู้ที่สนใจท่านอื่น หรือเมื่อมูลนิธิมีข่าวคราวอะไรที่ต้องการให้ท่านทั้งหลายได้ร่วมกันรับรู้ เราจะใช้เวทีนี้เป็นสื่อกลางในการถ่ายทอดปัญหา สถานการณ์ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้รับรู้ร่วมกัน

“สาส์นสืบ” ฉบับปฐมฤกษ์ที่ปรากฎอยู่เบื้องหน้าท่านทั้งหลายในครั้งนี้ คงจะยังมีข้อผิดพลาดอีกหลายประการที่จะต้องมีการแก้ไขในครั้งต่อๆ ไป แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับสมาชิกทั้งหลาย และรวมกระทั่งท่านที่สนใจจะได้กรุณาเสนอแนะนำมายังมูลนิธิฯ เพื่อที่ “สาส์นสืบ” นี้ จะได้เป็นเวทีกลางระหว่างท่านทั้งหลายกับมูลนิธิอย่างแท้จริง อันตรงกับเจตนาข้อหนึ่งของการตั้งมูลนิธิสืบฯ ที่ต้องการให้เป็นมูลนิธิที่สมาชิกทุกท่านเข้ามามีส่วนร่วมในการดำเนินงานของมูลนิธิฯ

คุณสืบ นาคะเสถียร จากเราไปสี่ปีแล้ว เมื่อแรกตั้งมูลนิธินั้นมีคำถามว่า “หรือจะเป็นเพียงไฟไหม้ฟาง” สี่ปีที่ผ่านไปคงให้คำตอบต่อตัวเราเองและทุกท่านว่า นี่เป็นเรื่องสำคัญไม่ใช่แฟชั่นและไม่ใช่ไฟไหม้ฟาง สิ่งที่ทำเป็นจิตสำนึกของงานอนุรักษ์ที่เรายังคงมิท้อถอนที่จะทำหน้าที่สืบสานตามเจตนารมย์ของคุณสืบ

ตลอดเวลาสี่ปีที่ผ่านมา มูลนิธิฯ ได้รับการสนับสนุนทั้งกำลังใจ กำลังเงิน กำลังปัญญา ฯลฯ จากท่านทั้งหลายโดยสม่ำเสมอ อันทำให้มูลนิธิฯ สามรถดำเนินกิจกรรมด้านต่างๆ ตามเจตนารมย์ของคุณสืบ นาคะเสถียรได้

นับถึงวันนี้เรื่องของป่าไม้และสัตว์ป่า แม้จะเป็นเรื่องที่หลายฝ่ายยอมรับในคุณค่าว่ามีความสำคัญต่อชีวิต เมื่อไม่มีป่า ไม่มีน้ำ ก็ไม่มีชีวิต (ไม่มีสัตว์ป่า ก็เป็นป่าที่ไม่สมบูรณ์) แต่ขณะเดียวกันโครงการที่มีผลทางตรงหรือทางอ้อม เป็นต้นว่า การสร้างอ่างเก็บน้ำ การตัดถนนเจ้าไปในป่าอนุรักษ์ ในป่าต้นน้ำลำธาร ก็ยังคงมีความพยายามดำเนินการต่อไปมิได้ลดน้อยถอยลงเลย เราทั้งหลายยังต้องรวมพลังกันรักษษลมหายใจของป่าไม้และสัตว์ป่าไว้ให้ได้ จะสำเร็จหรือไม่ ขึ้นอยู่กับความตั้งใจของผองเราทุกๆ คน

ด้วยศรัทธาและเชื่อมั่นในท่านทุกคน
นาง รตยา จันทรเทียร ประธานมูลนิธิสืบนาคะเสถียร

เนื้อหาภายในเล่ม

– มรดกทางธรรมชาติของโลก พินับกรรมชิ้นสุดท้าย
– สืบ ทำอะไรในปี 36
– เจตนารมย์ของมูลนิธิสืบนาคะเสถียร
– เวทีธรรมชาติ