ในช่วงเวลาหนึ่งของการทำงาน ณ ใจกลางผืนป่าตะวันตก – เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวรด้านตะวันออก เจ้าหน้าที่มูลนิธิสืบนาคะเสถียร ได้มีโอกาสร่วมงานกับ สมปอง ทองสีเข้ม ข้าราชการ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช
ในการทำงานรักษาป่ามรดกโลกร่วมกัน ผืนป่าทุ่งใหญ่ฯ ในช่วงที่ สมปอง ทองสีเข้ม ดำรงตำแห่งหัวเขต ได้กลายเป็นพื้นที่ต้นแบบของการจัดการพื้นที่คุ้มครองอย่างมีส่วนร่วม ทำให้คนในป่าสามารถอยู่กับป่าได้ตามกติกาที่กำหนดร่วมกัน ลดความขัดแย้งระหว่างชุมชนกับเจ้าหน้าที่ป่าไม้ และกลายเป็นโมเดลที่ขยายต่อไปทั่วป่าตะวันตก และในระดับประเทศ
นี่เป็นหนึ่งตัวอย่างการทำงานและผลจากข้าราชการกรมอุทยานแห่งชาติฯ สมปอง ทองสีเข้ม ที่เพิ่งเกษียณอายุราชการ ไปเมื่อปลายเดือนกันยายนที่ผ่านมา ในเรื่องที่มากมายไปกว่านั้น ศศิน เฉลิมลาภ ประธานมูลนิธิสืบนาคะเสถียร จะขยายความให้ฟังใน SEUB TALK SPECIAL ตอนนี้
เมื่อไม่กี่วันก่อนผมได้มีโอกาสพบกับพี่สมปอง ทองสีเข้ม ผมถามพี่สมปองไปว่า ประวัติของพี่ผลงานของพี่มีเยอะมาก มีคนจะทำประวัติให้พี่หรือยัง
พี่สมปองตอบกลับมาว่า มีคนจะทำให้เยอะ แต่ผมบอกไม่ต้องทำ เพราะผมไม่มีอะไรสำเร็จสักอย่างหนึ่ง ศูนย์ลาดตระเวนเชิงคุณภาพที่ตั้งขึ้นเพื่อเปลี่ยนคนบริหารก็ไม่ทราบว่ามีผลเป็นอย่างไรต่อ เพราะดูเหมือนจะไม่มีการติดตามรายงานผลเรื่องชุมชน คนในป่า ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร เพราะกฎหมายลูกออกอย่างล่าช้า อะไรก็ตามที่ได้เคยเริ่มทำไว้ มันอาจจะล้มเหลว ฉะนั้นมันจึงไม่อะไรเป็นผลสำเร็จ จึงไม่ต้องเขียนประวัติให้ผมหรอก
แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ผมเชื่อว่าสิ่งที่พี่สมปองได้ทำไว้หรือเริ่มไว้ มันไม่สูญหายหรอก เมื่อมีคนอย่างพี่สมปองที่เริ่มต้นเคยทำและทำให้มันเห็นผลขึ้นมาอย่างนี้ ผมก็คิดว่าน้องๆ ที่เข้ามาทำงานในกรมอุทยานแห่งชาติฯ น้องๆ วนศาสตร์หรือป่าไม้แพร่ที่ทำงานอยู่ที่กรมอุทยานแห่งชาติฯ จะมาศึกษาการทำงาน สิ่งที่เริ่มไว้ก็อาจฟื้นจากสิ่งที่ไม่ดีให้มันคืนกลับมาได้
ขอขอบคุณ ธนาคารไทยพานิชย์ จำกัด (มหาชน) บริษัท เท็กซ์ไทล์ แกลลอรี่ จำกัด บริษัท เจริญโภคภัณฑ์อาหาร จำกัด (มหาชน) และบริษัท ซีพี ออลล์ จำกัด (มหาชน)
