เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเขาสนามเพรียง กับ อุทยานแห่งชาติคลองวังเจ้า พื้นที่ป่าอนุรักษ์ในกลุ่มป่าตะวันตกถูกแบ่งแยกจากกัน ด้วยพื้นที่เกษตรกรรมและทางหลวงชนบทหมายเลข 1116 ร่องรอยความเปลี่ยนแปลงการใช้ประโยชน์ที่ดินจากภาพดาวเทียมปรากฏชัดว่าพื้นที่เกษตรกรรม ค่อยๆ ขยายตัวจากทุกทิศทาง นอกขอบเขตของการประกาศป่าอนุรักษ์ และทำให้พื้นที่ป่าไม่ติดต่อกันเกือบ 100 %ในราว พ.ศ.2549
มูลนิธิสืบนาคะเสถียรเป็นองค์กรเอกชนที่ทำงานอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพของผืนป่าตะวันตกแห่งนี้จึงให้ความสนใจสำคัญในการเก็บข้อมูลพื้นที่ที่ยังพอมีความเป็นไปได้ในการเป็นทางเดิน “เส้นทาง” เชื่อมต่อกันของสัตว์ป่าระหว่างป่าอนุรักษ์ทั้งสองแห่ง และดูเหมือนว่ายังพอมีความหวังอยู่บ้าง
ความพยายามของมูลนิธิสืบนาคะเสถียรน่าจะมีความหวังอย่างเป็นรูปธรรมในการทำงาน เมื่อมีพยายามที่จะชักชวนชาวบ้านให้ปรับเปลี่ยนการปลูกพืชไร่ อย่างเช่นมันสำปะหลัง ให้มีพื้นที่สวนป่าไผ่ และเศรษฐกิจ และเกษตรผสมผสานอื่นๆ เพื่อหวังว่าจะเกิดหย่อมต้นไม้เศรษฐกิจกระจายตัวอยู่ในพื้นที่ กระบวนการป่าเศรษฐกิจที่ชุมชนยังสามารถใช้ประโยชน์พื้นที่ในการดำรงชีพ