ฤดูร้อนมาเยือน
ก็เหมือนกับทุก ๆ ปีที่ผ่านมา
ทว่าปีนี้ร้อนและแล้ง
.
ผู้คนขยาดกลัว
ใส่หน้ากากสนทนา
ก่อนอดีตที่ผ่านมาก็เคยใส่
นั่นคือปัญหาใหญ่ที่มองไม่เห็น
หรือไม่อาจมองเห็น!
.
ธรรมชาติถูกกระทำ
ถูกทำร้าย…
ต้นไม้ถูกโค่น
สัตว์ป่าร้องไห้
พระแม่ธรณีคร่ำครวญ
แผ่นดินสะเทือน
โรคร้ายระบาด!
.
คนขี้ขลาด กลัวแต่ไม่เกรง
หรือไม่เคยเกรง…
ปัญหาดูกระจ้อยร่อยต่อความรู้สึกด้านมืด
สูบกินและกลืนทรัพยากรอย่างอร่อยลิ้น
.
เพราะมีเหตุจึงมีผลตามมา… ตามมา
โซ่ตรวนร้ายหลุดพ้นจากพันธนาการ!
.
อดีตคืออนาคต
ปัจจุบันคืออนาคต
อนาคตคือ…
.
โลกยังต้องการความเมตตาจากผู้อาศัย
โลกยังต้องการมนุษย์อย่าง “สืบ นาคะเสถียร”
โลกยังต้องการผู้ “สืบ” ต่อ
สืบต่อไป…
.
สมชัย ทาสะโก
ผลงานชิ้นนี้เป็นส่วนหนึ่งจากกิจกรรม WILD-WRITE โครงการเปิดรับต้นฉบับบทความ สารคดี บทกวี บอกเล่าเรื่องราว ความสำคัญของงานอนุรักษ์และสิ่งแวดล้อม และสืบ นาคเสถียร ในความทรงจำ เนื่องในวาระครบรอบ 30 ปี สืบ นาคะเสถียร
