จะกล่าวถึง สืบนา คะเสถียร
ที่หมั่นเพียร การเรียน การศึกษา
ได้สอบเข้า ทำงาน กรมไม้ป่า
เขตรักษา สัตว์ป่า ณ เขาเขียว
ได้ทราบถึง ผู้บุกรุก มุ่งทำลาย
ที่มากหลาย โลภะ มิแลเหลียว
ผลกระทบ ตามมา ล้วนข้องเกี่ยว
ป่าสีเขียว ชีวิต นับหลายพัน
เริ่มขึ้นแล้ว วิจัย ในครั้งแรก
ได้แจงแจก แถลง อย่างขยัน
เพื่อค้นคว้า ศึกษา ขยายพันธุ์
โดยมุ่งมั่น ค้นคว้า พรรณนา
การทำรัง ของนก บางชนิด
ดุลพินิจ บรรลุ มีคุณค่า
อีกทั้งได้ วิจัย เรื่องกวางผา
เป็นต้นมา ผูกพัน พนาลัย
ครั้งที่ดอย ม่อนจอง ในเชียงใหม่
มีจุดไฟ ล่าสัตว์ เกิดโศกศัลย์
โกลาหล วุ่นวาย หนีไฟกัน
กะทันหัน ลูกทีม ถึงความตาย
เป็นหัวหน้า โครงการ อพยพ
ดั่งนักรบ ปกป้อง ชีวิตนาย
ช่วยเหลือสัตว์ หลากพันธุ์ ที่กระจาย
อีกหลากหลาย ช่วยไม่ได้ ถึงชีวิน
ก้าวเข้าสู่ เป็นนัก อนุรักษ์
ที่ประจักษ์ แสดง ความถวิล
อภิปราย บทเรียน ให้ได้ยิน
เป็นอาจิณ ทุกครั้ง อธิบาย
ผมขอพูด ในนาม ของสัตว์ป่า
ลั่นวาจา หนักแน่น ทั้งใจกาย
ความรู้สึก ที่มี ล้นเหลือหลาย
ซึ่งมากมาย แถลง นับอนันต์
เป็นหัวหน้า ในเขต ห้วยขาแข้ง
ได้ชี้แจง ทำงาน อย่างบากบั่น
กิจกรรม ดำเนิน โครงการนั้น
เพียงความฝัน ชาวบ้าน ไม่สนใจ
เสนอให้ สร้างแนว ป่ากันชน
ช่างหมองหม่น มัวหมอง สุดอาลัย
ไม่เห็นถึง คุณค่า พูดปราศรัย
มัวสนใจ ปากท้อง ไม่สังวร
จึงทุ่มเท กายใจ เขียนรายงาน
เพื่อจะสาน อนุรักษ์ พนาดร
นำเสนอ ยูเนสโก ด้วยวิงวอน
ฟุ้งขจร ค้ำประกัน ให้ไพบูลย์
ห้วยขาแข้ง และอีก ป่าทุ่งใหญ่
ที่อาศัย อุดม มิเปล่าสูญ
งานวิจัย ประสบ อีกมากมูล
เรืองจรูญ เกิดตระหนัก กลับหวนคืน
ครั้นกระสุน หนึ่งนัด สนั่นลั่น
จ้าละหวั่น ใจหาย ใจขมขื่น
สืบจากไป กะทันหัน พร้อมเสียงปืน
ยากกล้ำกลืน ยอมรับ ความเป็นจริง
ด้วยเหตุการณ์ ครั้งนี้ จึงตระหนัก
ให้ประจักษ์ จัดประชุม ไม่แน่นิ่ง
หมายกำหนด มาตรการ กันทุกสิ่ง
ไม่ประวิง รีรอ อย่างทันการณ์
หลังจากนั้น ผ่านมา แล้วหลายปี
ช่างสุขี เกิดตระหนัก อย่างไพศาล
อนุรักษ์ ปลูกป่า สืบยาวนาน
ผู้เชี่ยวชาญ ก่อเกิด ล้วนมากมี
ธารน้ำใส มองเห็น ปลาแหวกว่าย
แผ่ขยาย ต้นไม้ เขียวขจี
สัตว์น้อยใหญ่ เบิกบาน ช่างสุขศรี
อีกเปรมปรีดิ์ มากมาย หลากหลายพันธุ์
การท่องเที่ยว สวยงาม น่าหลงใหล
ดังเกริกไกล ทั่วทิศ อย่างสุขสันต์
มนต์เสน่ห์ ของไทย พร้อมต้องกัน
ดังสนั่น หมายมั่น อยากจะมา
ช่างลือเลื่อง ทิวทัศน์ เหนือตกใต้
ออกกลางไซร้ มุ่งมั่น ไร้กังขา
เคยมาแล้ว มาอีก ไม่อยากลา
ตามประสา หลงรัก ถิ่นแดนไทย
เสียงเรไร จักจั่น จิ้งหรีดร้อง
ดังกึกก้อง ขับกล่อม ทั่วพงไพร
ทั้งต้นไม้ และอีก ลำธารใส
พิศมัย น่าชม ต้องมนตรา
สกุณา คุยกัน ดังเจื้อยแจ้ว
ไม่คลาดแคล้ว เคียงคู่ เหินเวหา
ช่างหยอกเย้า กระเซ้า กันไปมา
น่าอิจฉา ครึกครื้น รื่นเริงกัน
คชาธาร มหึมา อยู่เป็นโขลง
เชื่อมใยโยง สัมพันธ์ อย่างสุขสันต์
สายธารา ไหลริน สาดน้ำพลัน
ดุจประชัน คึกคัก โต้วาที
ฝูงมัจฉา แหวกว่าย ในคงคา
ดาษดื่นตา หลากพันธุ์ หลายชีวี
พฤกษาใหญ่ แตกยอด เขียวขจี
ช่างมากมี รายล้อม พงไพรวัลย์
สายลมลู่ สัมผัส มวลบุปผา
ทั้งผกา ร่ายรำ ทั่วไพรสัณฑ์
อ่อนเอนพลิ้ว ทำนอง ประสานกัน
สุริยัน ฉายแสง ส่องลงมา
เหล่าวานร ร้องเรียก ไล่โลดโผน
เล่นกระโจน ไล่จับ สนุกหนา
ร้องพร่ำเรียก เจี๊ยกเจี๊ยก ก้องพนา
ย่างลีลา โลดแล่น ทั้งพงพี
รุกขชาติ เติบใหญ่ ในบรรพต
ไม่เลี้ยวลด เถาวัลย์ เกี้ยวพาสี
อุดมด้วย แร่ธาตุ ล้วนมากมี
เขียวขจี ชุ่มฉ่ำ โอบอุ้มดิน
หลากชนิด หลากพันธุ์ หลากขนาด
ที่เนินลาด งอกงาม ทั่วทุกถิ่น
เมล็ดหล่น น้อยใหญ่ ไม่สูญสิ้น
เป็นอาจิณ ทุกครั้ง ทุกฤดู
พอได้แล้ว หยุดบุก รุกทำลาย
ความเสียหาย กระทบ จะอดสู
ถนอมไว้ ให้ลูกหลาน ได้เชิดชู
ให้พรั่งพรู อยู่คู่ สยามมา
หากแอบลอบ กอบกัด ลักตัดไม้
เจ็บปวดไซร้ เศร้าใจ เป็นหนักหนา
ดุจเลือดนอง ไหลริน ตามทางมา
ชั่วชีวา ดับสิ้น เหลือแต่ตอ
ถึงเวลา ช่วยกัน อนุรักษ์
ให้ประจักษ์ ทำจริง อย่ารีรอ
เห็นคุณค่า ปลูกฝัง ให้เพียงพอ
อย่าชะลอ ชะล่า สำราญใจ
ธรรมชาติ ต้องช่วย กันปกป้อง
ชวนเพื่อนพ้อง รู้จัก อัชฌาสัย
ปลูกต้นไม้ ไพรวัน สงวนไว้
อยู่คู่ไทย ทั่วหล้า ท้องธาตรี
พัณนิตา พรมหากุล
WILD-WRITE โครงการเปิดรับต้นฉบับบทความ สารคดี บทกวี บอกเล่าเรื่องราว สืบ นาคเสถียร ในความทรงจำ เนื่องในวาระครบรอบ 30 ปี สืบ นาคะเสถียร
ชวนเล่าเรื่อง สืบ นาคะเสถียร ในมุมมองความประทับใจของคุณ หรือจะเป็นเรื่องราวที่เก่ียวข้องกับการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม คุณประโยชน์ของทรัพยากรธรรมชาติ หรือแม้แต่ความประทับใจจากการเดินทางเที่ยวชมไพรกว้างและมหาสมุทรสุดขอบฟ้าก็ยินดีเปิดรับ
บอกสิ่งที่คุณคิด บรรยายสิ่งที่คุณรู้สึก และบอกเล่าเรื่องราวอย่างสร้างสรรค์
ดูรายละเอียดเพิ่มเติมที่ กิจกรรม WILD WRITE ชวนเล่าเรื่องจากป่าสู่เมือง (ซีรีย์ 1)
