เสียงแม่ค้าอาหารร้านต่างๆ ในโรงอาหารสิงหพาหุเจ็ดแปดร้านพร้อมใจกันมาทำเสียงโป๊งเป๊งอยู่รอบตัวพวกเรา ที่กางเต็นท์และผูกเปลอยู่ในโรงอาหาร ผมเดาว่าพวกแม่ค้าก็คงงงกับเรามากเหมือนกัน ผูกเปลกางเต็นท์ระเกะระกะอยู่เต็มโรงอาหารโรงเรียน
ผมตื่นเช้าตีสี่ตีห้าแบบนี้มาเจ็ดวัน จนบางทีก็อยากบอกทีมงานว่าเราออกสายๆ กันบ้างก็ดี แต่เหมือนเสียงเตรียมอาหารขายนักเรียนที่มาปลุกเอาตีสามครึ่งวันนี้ ทำให้ผมคิดได้ว่าผมพึ่งมาตื่นตีสี่ตีห้าแบบนี้แค่เจ็ดแปดวันเท่านั้นเอง แต่มีใครหลายคนที่ต้องตื่นตีสามตีสี่แบบแม่ค้าโรงอาหารที่นี้มาตลอดชีวิต
เมื่อผมเสร็จภารกิจส่วนตัว น้ำเต้าหู้กับปลาท่องโก๋ร้อนกรุ่นจากอาจารย์ประมาณและเพื่อนๆ อาจารย์ที่ซื้อมาฝากพวกเราแต่เช้าก็เตรียมพร้อมอยู่แล้ว แน่นอนว่ามันไม่ใช่น้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋ธรรมดาเลย เพราะมันบรรจุมาด้วยกำลังใจของครูเมืองสิงห์อย่างเต็มเปี่ยมล้น
ขบวนรถขับตามกันออกจากโรงเรียนขณะที่แสงเงินแสงทองปรากฏขึ้นตรงสะพานแม่น้ำเจ้าพระยากลางเมือง
แม่เรวา แม่วงก์ ห้วยวังม้า และแควตากแดด รวมถึงแม่น้ำสะแกกรังไหลมายังแม่น้ำเส้นนี้ ไปในทิศทางเดียวกับที่บวนพลังของการอนุรักษ์จากป่าไปหาเมืองในอีกร้อยกว่ากิโล
พวกเราตั้งต้นจากเมืองสิงห์บุรีไปยังอินทร์บุรี พรหมบุรี เพื่อจะข้ามจังหวัดสิงห์นี้ไปสู่เป้าหมายที่ชื่อเป็นมงคลเป็นชัยชนะ ต่อความอดทนและการทำงานเป็นทีมทีละขั้นตอน
เย็นนี้เราจะไป อำเภอไชโย จังหวัดอ่างทอง
คณะชาวบ้านแก่งเสือเต้นล่ำลาแยกจากกันตั้งแต่วันนี้เช้านี้ ส่วนภารกิจสำคัญของผม คือการเริ่มอธิบายซีรีย์เรื่องธรณีสันฐานวิทยาและสภาพการจัดการน้ำให้กับทีมงานไทยพีบีเอส ที่มารอเราตั้งแต่เช้ามืดริมถนนสายเอเชียเมืองสิงห์ให้กับพิธีกรหน้าคุ้นเคยเรื่องน้ำท่วม เธอคือ คุณดาริน คล่องอักขระ
วันนี้แสงแดดอ่อนไม่มีฝนแต่ก็ไม่ร้อนมาก พี่ต๋อยหนุ่มใหญ่จากบางคนที มาร่วมเดินตั้งแต่เมื่อกลางวันเมื่อวาน มอบรถกระบะของตัวเองให้ทีมงานของเราเอาไปใช้งาน แกใส่แว่นดำมีผ้าคาดผมสไตล์เด็กฮาร์ทเมื่อยุคสามศูนย์ ขอเดินนำขบวนเป็นเพื่อนกับทีมงานของเรา
ขบวนของเราปรับไปตามสภาพปัญหาในแต่ละวันเรายังมีทีมอาสาสมัครจากห้วยขาแข้งเป็นทีมหลักที่ถือธงนำขบวน มีเจ้าบอมวิ่งเก็บภาพตลอดทาง
หนุ่มกานต์เจ้าหน้าที่น้องใหม่ของสำนักงานมูลนิธิสืบฯ สลับกับคนอื่นๆ คุมกลางขบวน พลางคอยแจกเอกสารข้อมูลแม่วงก์ให้กับผู้มาร่วมกิจกรรม
เจ้ากิ๊ฟต์สาวตาคมรูปร่างตุ้ยนุ้ยผิวสองสี กับบัวสาวตัวเล็กผิวขาว ที่ส่วนสูงเท่ากันแป๊ะกับกิฟต์บอกใครๆ ว่าเป็นการ์ดของผมเรียกว่า ‘คู่รัก-ยม’
นริศยังรั้งท้ายขบวนเช็คระยะกับทีมสำรวจที่พักและเส้นทาง
หลังจากที่เร่งเดินทำระยะมาเจ็ดแปดวัน ทีมงานก็สรุปกันว่าต่อจากนี้เราจะเดินประมาณยี่สิบกิโลเมตรต่อวัน ไม่ต้องเร่งรีบเพื่อให้ผมทำงานกับสื่อมวลชนอย่างเต็มที่
ตอนนี้ผมมีเจ้าประจำที่คอยสัมภาษณ์ติดตามการเดินทางทั้งช่วงเช้ากลางวัน และเย็น ช่วงละช่องสองช่อง ผมไม่มีปัญหาอะไรเพราะระบบความคิดและร่ายกายปรับเป็นอัตโนมัติในการทำหน้าที่เฉพาะของตัวเอง
ทีมงานก็สนุกกันกันไปกับการแก้ปัญหาจุกจิกปรับแถวปรับคนกันไปเรื่อยๆ และข่าวสารน่าจะกระจายไปทั่ว เมื่อเช็คจากยอดการกดไลค์กดแชร์ บนหน้าเฟซบุ๊กของผมและของมูลนิธิสืบนาคะเสถียร
มีบุคคลสาธารณะที่เขียนบทกลอน บทความ โพสต์ให้ผมอ่าน และช่วยกันชักชวนผู้คนให้ไปรวมกันที่กรุงเทพฯ
คุณจิระนันท์ พิตรปรีชา หลังจากส่งกลอนท่อนแรกของเพลงมาให้ จากแรงบันดาลใจที่เห็นเราเดินกลางฝน กวีซีไรต์ก็ประดิษฐ์กระบวนคำคู่ขนานกับขบวนเดินของเราจากกรุงเทพฯ แกจินตนาภาพเห็นผมเดิน “จุดตะเกียงกลางสายฝน เพื่อปลุกใจคนให้มุ่งมั่นพิทักษ์ป่า”
พี่จี๊ด จิระนันท์ วันนี้โพสต์ขบวนคำกลอนเป็นบทเพลงทั้งเพลงส่งข่าวว่ากำลังส่งต่อให้โฮป แฟมิลี่ ทำเพลงในห้องอัด
ผู้คนมากมายแสดงตัวขอถ่ายภาพ บริจาคสิ่งของ และร่วมเดินไม่ขาดสาย
สายๆ วันนี้ ก้อง ทรงกลด บางยี่ขัน บรรณาธิการหนังสือ a day ก็มาหาผมตามนัด
หลังจากก้องเดินประกบคุยกับผมสักพักเดียว ก็เปลี่ยนใจเดินไปเก็บความคิด ความรู้สึกของผู้คนที่มาเดินร่วมแทน
ก่อนเที่ยงอาจารย์ยักษ์ วิวัฒน์ ศัลยกำธร ก็มาถึง พร้อมทีวีทีมงานของรายการทีวีบูรพาอีกชุดหนึ่ง นัดหมายกับผมว่าขอจองเวลาตลอดเที่ยงในรายการ ‘คุยกับยักษ์’
วันนี้ขบวนของเราดูเหมือนว่าก็ยังเป็นคนรู้จักมักคุ้น ต่างเป็นคนมีชื่อเสียงอยู่ในแต่ละวงการ ทั้งขบวนคุยกันเสียงกันดังสนั่นทั้งขณะเดินและขณะหยุดพัก
ที่จุดแวะพักกินข้าวกลางวัน ผมรู้สึกว่าชินเสียแล้วกับการทำงานสื่อสารกับสื่อระหว่างพักขณะที่ขบวนเดินนอนพักผ่อน
บ่ายวันนี้ ‘พี่จอบ’ วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์ อดีตเลขาธิการมูลนิธิสืบฯและพี่อ้อยภรรยาก็มาร่วมขบวนเดินโดยไม่ได้บอกกล่าว
ใกล้พ้นจากสิงห์บุรี ญาติผู้ใหญ่ของผม คุณลุงอายุเก้าสิบกว่าบ้านอยู่อำเภอไชโยก็โทรถามสารทุกข์สุขดิบ และเตรียมส่งเครื่องดื่มมาให้พวกเราตอนเย็น
พี่ประกอบ ช่วยศรีนวล อดีตเจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าอุทยานแห่งชาติเขื่อนศรีนครินทร์ผู้ร่วมงานกับพวกเรามานับสิบปีมาร่วมและบอกผมว่า ไม่ยอมตกขบวนประวัติศาสตร์การอนุรักษ์ครั้งสำคัญนี้
ร่วมรักษาป่าใหญ่และสิ่งแวดล้อมกับมูลนิธิสืบนาคะเสถียร
